Artroskopia jest inwazyjną metodą służącą niegdyś do diagnostyki, obecnie w głównej mierze do leczenia stawów i przestrzeni okołostawowej. Zabieg ten pozwala na oglądanie wnętrza stawów, jak również na naprawę uszkodzeń stawowych od wewnątrz za pomocą narzędzi wyposażonych w układ optyczny wprowadzonych poprzez małe nacięcia na skórze. Obraz jest oglądany przez lekarza na ekranie monitora. Sam artroskop ma kształt rury, w której znajduje się układ optyczny oraz światłowód. Układ optyczny pozwala na powiększenie obrazu średnio 24 razy, dzięki czemu możliwe jest bardziej dokładne oglądanie struktur stawu na monitorze. Dodatkowo wnętrze stawu oświetlane jest poprzez światłowód przewodzący światło.
Artroskopia znajduje zastosowanie w:
- przeprowadzaniu śródstawowych zabiegów operacyjnych,
- ocenie i lokalizacji zniszczenia struktur stawowych,
- diagnostyce i śledzeniu rozwoju procesu chorobowego,
- weryfikacji wstępnego rozpoznania klinicznego.
Wskazaniem do wykonania zabiegu artroskopii są: podejrzenie pourazowych uszkodzeń struktur wewnątrzstawowych (np. łąkotki), niestabilność więzadłowa stawu, złamania śródstawowe, reumatoidalne zapalenie stawów, zmiany zwyrodnieniowe, obecność ciał wolnych w stawie, jak również inne wewnątrzstawowe uszkodzenia.
Podczas artroskopii możemy wykonać:
- wycięcie lub naprawę łąkotek poprzez zeszycie lub zamocowanie z wykorzystaniem implantu,
- rekonstrukcję więzadeł stawu kolanowego przy użyciu przeszczepów mocowanych poprzez zastosowanie implantów,
- przeszczep chrzęstno-kostny w obrębie chrząstki stawowej w przypadku uszkodzenia chrząstki stawowej,
- usunięcie zwłóknień śródstawowych,
- rekonstrukcję niestabilnej rzepki,
- rekonstrukcję powierzchni stawowej po złamaniu,
- synowektomię w reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Artroskopia jest najczęściej wykonywanym zabiegiem ortopedycznym na świecie.
W czasie niektórych zabiegów naprawczych (np. rekonstrukcji więzadeł) stosuje się specjalistyczne implanty (wszczepy wewnątrzstawowe), które mogą być wykonane z metalu (najczęściej tytanu) lub materiałów niemetalowych (również wchłanialnych) i umieszczane są trwale wewnątrz stawu lub wewnątrz kości.
Zabiegi artroskopii stawu kolanowego i skokowego są najczęściej przeprowadzane w znieczuleniu podpajęczynówkowym, które uzyskuje się dzięki podaniu leków znieczulających poprzez zastrzyk do kręgosłupa. Znieczulenie takie obejmuje obszar ciała od pasa w dół.
Zabiegi artroskopii stawu ramiennego i biodrowego są przeprowadzane najczęściej w znieczuleniu ogólnym (narkozie).
Z uwagi na fakt, iż w budowie stawów występuje osobnicza zmienność, a każde uszkodzenie ma odmienny charakter wskazania do zabiegu i możliwości napraw wykonywanych podczas artroskopii są odmienne u różnych osób, a decyzję o jego przeprowadzeniu podejmuje zawsze lekarz.
W celu wyjaśnienia dokładnego sposobu przeprowadzenia Pani/Pana zabiegu należy zasięgnąć informacji u lekarza, który wykonywać będzie operację.
Zalety metody artroskopowej:
- Artroskopia stanowi najdokładniejszą z dostępnych metod diagnostyki stawów.
- Umożliwia bardzo dobrą wizualizację zmian wewnątrzstawowych i daje możliwość badania stawu w ruchu, pozwalając tym samym na ocenę wytrzymałości struktur stawowych na działające na nie obciążenia.
- Dzięki znacznemu powiększeniu obrazu zapewnia dużą precyzyjność procedur naprawczych.
- Charakteryzuje się niewielką inwazyjnością (w większości przypadków wykonuje się dwa nacięcia skóry długości około 5 mm).
- Z uwagi na małą inwazyjność zabiegu (w porównaniu do klasycznych metod operacji stawów) skróceniu ulega okres rekonwalescencji, a przez to powrót do pełnej sprawności możliwy jest w znacznie krótszym czasie.
- Małe nacięcia pozostawiają niewielkie blizny na skórze.